Een sprankel hoop in bange dagen

Het mag ook een keer goed nieuws zijn. Althans, dat lijkt de keuze voor Bruno Vanobbergen als nieuwe directeur-generaal van het Katholiek Onderwijs toch te zijn. Hoe hij het er in de praktijk vanaf brengt, valt natuurlijk af te wachten, maar het artikel van Karlien Beckers in de Standaard van 22 mei jl. is zonder meer lovend. Het curriculum van Vanobbergen laat dan ook het beste vermoeden voor zijn aanpak.

Niet alleen zijn ervaring als kinderrechtencommissaris en als algemeen directeur van het agentschap Opgroeien laten een warm hart voor kinderen vermoeden. Hij schrok er in het verleden ook niet voor terug om de kant van de allerzwaksten te kiezen, zelfs in politiek gevoelige dossiers. Zo pleitte hij onder meer voor een kinderpardon voor kinderen van asielzoekers die al lange tijd in België verblijven en voor de uitbreiding van de maximumfactuur naar het middelbaar onderwijs.

Onderwijskwaliteit is belangrijk voor hem, maar hij wil daarbij de problemen waarmee veel jongeren kampen niet uit het oog verliezen. Zo wil hij de impact van problematische gezinssituaties op schoolresultaten aanpakken en manieren zoeken om leerlingen, leerkrachten, directies en scholen daarbij te ondersteunen. Ook het psychisch welzijn van de leerlingen ziet hij als een prioriteit, naast aandacht voor de vaak te hoge schoolfacturen.

Kortom: Vanobbergen lijkt de visie en het engagement van SOS Schulden op School te delen, en dat kunnen we natuurlijk alleen maar toejuichen. Hopelijk krijgt hij binnenkort een gelijkgestemde minister van onderwijs, zodat hij, samen met zijn collega van het Gemeenschapsonderwijs, een krachtdadig en positief onderwijsbeleid kan voeren.